نقش نگرش و التزام عملی به نماز و رضایت از زندگی در بهزیستی روان شناختی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان تبریز

هدف مطالعه حاضر بررسی نقش نگرش و التزام عملی به نماز و رضایت از زندگی با بهزیستی روان شناختی در دانشجویان دختر و پسر دانشگاه فرهنگیان تبریز بود. روش تحقیق مطالعه حاضر با توجه به ماهیت مطالعه از نوع طرح های همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانشجویان این دانشگاه تشکیل می‎داد که در سال تحصیلی 95-94مشغول به تحصیل بودند که طبق جدول مورگان، 300 نفر ( 150 نفر زن و 150 نفر مرد) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و پرسشنامه ها در اختیار آن ها قرار گرفت. به منظور جمع‎آوری داده‎ها مقیاس رضایت از زندگی(SWLS)، پرسش نامه‎ نگرش و التزام عملی به نماز (انیسی وهمکاران، 1389) و پرسشنامه بهزیستی روان شناختی کی یز و ماگیارمو به کار برده شد. نتایج نشان داد که بهزیستی روانشناختی با رضایت از زندگی و نگرش و التزام عملی به نماز، همبستگی معکوس و معنادار (r=0/236 ، r= -0/245) دارد. همچنین نتایج رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که رضایت از زندگی و نگرش و التزام عملی به نماز می توانند 14 درصد واریانس بهزیستی روانشناختی را پیش بینی کنند.

کلیدواژه ها:

نگرش و التزام عملی به نماز ، رضایت از زندگی ، بهزیستی روان شناختی