اقسام کفر در فقه جزایی

کفر به معنای پوشاندن است و کافر کسی است که حقیقت را انکار می کند و می پوشاند. کافر در مقابل مومن قرار دارد وبه کافر حربی و کتابی تقسیم می شوند. کافر حربی یا اصلی یا مشرک کافری است که دارای هیچ یک از مذاهب اسلام، مسیحیت، یهود و زرتشتی نباشد. مانند آفتاب پرستان، برخی از فقها با استناد به آیه پنجم سوره توبه قتل کافر حربی رالازم می دانند مشرکان را هر جا یافتید بکشیدکفار کتابی عبارتند از: یهودیان، صایبین، مسیحیان و زرتشتیان. دین اسلام نسبت به این گروه تساهل به خرج داده و آن را مخیر کرده است که اسلام بیاورند یا تن به جنگ بدهند یا جزیه بدهد و هر گاه حاضر به پرداخت جزیه شوند کافر ذمی محسوب شده و یکی از احکامی که در آنان بار می شود حکم همین ماده است.