بررسی ضوابط اعمال مجازات های جایگزین حبس در قانون مجازات اسلامی مصوب 1392

معافیت از مجازات حبس هرچند کوتاه مدت و انتخاب جایگزین مناسب حبس به یک مفهوم به معنی برخورداری محکوم علیه از یک رشته صفات و خصوصیات فردی است که به دادگاه اطمینان می دهد که مجازات جایگزین حبس به نحو مطلوب به سرانجام می رسد. احراز جهات تخفیف مشعر بر این است که محکوم علیه یا با همکاری با مرجع قضایی در کشف جرم و یا آمادگی برای جبران زیان ناشیاز جرم و یا اظهار ندامت و پشیمانی حاضر است مسیولیت واقعه را بپذیرد و پیامدهای آن را تحمل کند. در عین حال، تعیین نوع مجازات جایگزین که با سن، مهارت، وضعیت و شخصیت محکوم علیه تناسب و سنخیت داشته باشد گاه بدون رضایت محکوم علیهممکن است دقت لازم را نداشته باشد. افزون بر آن، دادگاه باید در تشخیص اوصاف و شروط مندرج در ماده 64 و تبصره ان توجه کند که گاه وضع خاص متهم از قبیل کهولت یا بیماری که از جهات تخفیف مجازات محسوب می شود )بند ث ماده 37 ق.م.ا.( ممکن استبا تحمل مجازات های جایگزین همچون خدمات عمومی رایگان و انجام دادن کارهای سخت و زیان آور منافات داشته باشد.مجازات های جایگزین حبس اغلب جایگزین حبس های جرایم خرد و کم اهمیت به شمار می رود؛ حبس هایی که مضار آن بیشتر از فواد آن است و جرایمی که با وجود خسارت هایی که به بزه دیدگان وارد می کند، در زمره جرایم پر خطر نیستند

کلیدواژه ها:

حبس ، مجازاتهای جایگزین حبس ، شاکی ، متهم