بررسی مبانی جرم انگاری امور سمعی و بصری غیر مجاز در حقوق کیفری ایران

جرایم سمعی و بصری به عنوان یک عمل مذموم اجتماعی و فرهنگی، هم از لحاظ اخلاقی و هم از لحاظ اقتصادی، می تواند صدمات زیانباری بر پیکره جامعه وارد سازد. برخی از این جرایم که مشتمل بر افعالی است که دامن عفت و اخلاق عمومی را جریحه دار می کنند،باعث اشاعه فحشاء در سطح جامعه و یا تعرض به حریم خصوصی افراد و خانواده ها می گردد و برخی دیگر، موجب نقض حقوق صاحبانآثار فکری و فرهنگی در مقوله امور سمعی و بصری می شود. قانونگذار قبل و بعد از انقلاب، با توجه به مراتب فوق در قوانین و مقررات مختلفی اقدام به جرم انگاری در این مقوله نموده است. اما نحوه ی برخورد و میزان مجازات در این خصوص، در قوانین بعد از انقلاب، هماز لحاظ کمی و هم از لحاظ کیفی، تفاوت قابل ملاحظه ای داشته و سیاست قانونگذار عمدتا مبتنی بر تشدید مجازات نسبت به مرتکبین اینگونه جرایم بخصوص جرایم سمعی و بصری که عفت و اخلاق عمومی را جریحه دار می کند، بوده است. جرم انگاری صحیح، دارایاصولی است که توجه قانونگذار به آنها و تطبیق آن با شرایط امروزی می تواند منشا آثار مفیدی برای جامعه باشد. در این مقاله به بیان مبانی جرم انگاری این جرایم پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

جرم ، مبانی ، سمعی و بصری ، مجازات