بررسی جرم محاربه بر اساس قانون مجازات اسلامی مصوب 1392

یکی از جرایمی که در فقه و حقوق موضوعه ایران، از آن به عنوان یکی از جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی که به قصد جان, مال یا ناموس مردم یا ارعاب آنها به نحوی که موجب نا امنی در محیط گردد جرم محاربه است. در این پژوهش، سعی شده که تعریفی جامع و مانع از جرم محاربه از دیدگاه فقهی و حقوقی ارایه شود وهمچنین به بررسی این جرم به شکل جز به جزبه نحوی که تمام عناصر واجزایتشکیل دهنده ی آن را شناسایی نموده واز این رو، تلاش ما بر این است تا با استفاده از روش توصیفی تحلیلی با گردآوری منابع از طریق روش کتابخانه ای اقدام به بررسی این موضوع نماییم. و در پایان بر اساس آزمون فرضیه های مطرح شده می توان چنین نتیجه گرفت که هر آلت و ابزاری را نمی توان سلاح به حساب آورد و به صرف کشیدن سلاح به تنهایی نمی تواند عنوان محاربه باشد.

کلیدواژه ها:

جرم ، محاربه ، امنیت وآسایش ، حد