سرقت

جرم سرقت از جمله جرایم مهم علیه اموال و مالکیت اشخاص است که از همان ابتدای پیدایش مفهوم آن مالکیت در میان جوامع بشری مبتلابوده و معمولا مجازات سختی هم برای مرتکبین آن در جوامع قبایل و ادیان مختلف علی الخصوص دین اسلام پیش بینی شده است . جرم سرقتبه لحاظ وسیله، زمان و کیفیت ارتکاب به اقسام مختلفی قابل تقسیم است، که مهم ترین و خطر ناک ترین آن جرم سرقت مسلحانه می باشد، استفاده از ابزاری به نام سلاح شرط اصلی برای وقوع جرم مزبور محسوب می شود.در خصوص مبانی جرم انگاری سرقت های مسلحانه باید بگوییم که، با توجه به این که قوانین جزایی ایران با اقتباس از قوانین جزایی اسلام است فلذا مبنای جرم انگاری بیشتر دفاع از مال و مالکیت اشخاص بوده بر اساس ماده 281 قانون مجازات اسلامی مصوب سال1392 که جایگزین ماده 185قانون مجازات اسلامی مصوب سال1370 شده است راهزنان، سارقان و قاچاقچیانی که دست به سلاح ببرند و موجب سلب امنیت مردم و راه ها شوند محاربندبه نظر می رسد که این ماده شامل کلیه افرادی نیز خواهد شد که در اجرای یک طرح مشترک وهماهنگ در باندهای سرقت، راهزنی و قاچاق مسلحانه شرکت دارند، هرچند که تنها تعدادی از افراد باند در صحنه عملیات دست به سلاح برده باشند.این تحقیق مطابق با شیوه اغلب رشته های علوم انسانی توصیفی و تحلیلی می باشد، با توجه به سوالات و فرضیات مطح شده در پایان نامه چنین می توان نتیجه گیری نمود که سرقت های مشدد با توجه به ویژگی های زمانی و مکانی یا نوع مال مسروقه مانند سرقت مقرون به آزار،راهزنی،سرقت مسلحانه شبانه،کیف زنی و جیب بری،سرقت از مناطق آسیب دیده،سرقت وسایل و متعلقات تاسیسات عمومی از سرقت های ساده متمایز می گردند

کلیدواژه ها:

سرقت ، مشدد ، حقوق کیفری ، فقه امامیه