بررسی میزان آرسنیک موجود در منابع آبی روستاهای شهر ریوش و مقایسه با استانداردهای موجود با استفاده از GIS

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 485

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_WWJ-27-106_010

تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1396

چکیده مقاله:

آرسنیک یکی از خطرناک ترین عناصر موجود در آب آشامیدنی است مصرف آب آلوده به آرسنیک باعث بروز انواع بیماری های مختلف از جمله سرطان ها می شود این مطالعه به منظور بررسی غلظت آرسنیک در منابع آب روستایی شهر ریوش کاشمر انجام گرفت در این مطالعه توصیفی تحلیلی مقطعی 60 نمونه از 10 منبع آب شرب زیر زمینی شهر ریوش در طی ماه های اردیبهشت تا مرداد 1392 جمع آوری شد نمونه برداری و محافظت نمونه ها مطابق با استاندارد متد انجام گرفت و توسط دستگاه جذب اتمی به روش VGA اندازه گیری شد به منظور سنجش وجود ارتباط بین غلظت آرسنیک در آب و عواملی همچون pH کلر باقیمانده 1TDS 1EC شوری و دما این عوامل نیز اندازه گیری شد و میزان آرسنیک با استانداردهای ملی و بین المللی مقایسه شد میانگین غلظت آرسنیک در ایستگاه های J.I.H.G.F.D.C.B.A به ترتیب 07/53±1/03و1/30±1/1و10/55±3/83و11/21±5/01و10/57±3/68و2/34±0/73و3/22±0/58و9/89±3/57و10/48±5/07و2/23±0/53 میکرو گرم در لیتر بود غلظت آرسنیک در پنج ایستگاه بیشتر از رهنمودهای WHO بود ولی در سایر ایستگاه ها بیش از استاندارد ملی نبود

نویسندگان

حسین علیدادی

دانشیار و عضو مرکز تحقیقات علوم بهداشتی گروه مهندسی بهداشت محیط دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد ایران

اعظم رمضانی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط عضو کمیته تحقیقات دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد ایران

بتول محب راد

دانشجوی دکترای بهداشت محیط مدرس دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد ایران

حبیب اله اسماعیلی

دانشیار آمار زیستی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد ایران