بررسی اثرات توام گرما و روشنایی بر روی زمان واکنش دانشجویان در شرایط آزمایشگاهی

مقدمه: در بسیاری از محیطهای کاری مواجهه با گرما و روشنایی به صورت توام وجود دارد این مطالعه با هدف بررسی تاثیر توام گرما و روشنایی بر روی زمان واکنش انجام شد.روش کار: این مطالعه نیمه تجربی در سال 1394بر روی 33 نفر از دانشجویان )16دختر و17پسر( با میانگین سنی1/22 در اتاقک تنش حرارتی انجام شد. پارامتر زمان واکنش با استفاده از دستگاه سنجش زمان واکنش پس از5/1ساعت مواجهه توام با سطوح مختلف گرما )دماهای خشک c°22وc°37) وسطوح مختلف روشنایی )200،500 و 1500 لوکس( اندازه گیری شد. دادهها با آزمون ANOVA نرم افزار20-SPSS مورد تحلیل قرار گرفتند.یافتهها: یافتهها نشان داد که افزایش توام گرما و شدت روشنایی پس از گذشت 5/1 ساعت مواجهه، باعث اختاف معنی دار و افزایش میانگین زمانهای واکنش ساده، تشخیصی،انتخابی دو رنگ و انتخابی دو صدا شده است )05/0 > P .)نمره زمان واکنش هنگام مواجهه با دمایc°37 و شدت روشنایی1500 لوکس دارای بیشترین مقدار و هنگام مواجهه با دمایc°22 و شدت روشنایی1500لوکس کمترین مقدار بود.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که افزایش توام گرما و شدت روشنایی از طریق افزایش زمان واکنش و خطای زمان واکنش افراد در هنگام انجام فعالیتهای شناختی میتواند باعث کاهش عملکرد شناختی افراد شود. بنابراین در پستهای کاری که نیازمند عکس العمل سریع هستند، بهینه سازی شرایط گرما و روشنایی به منظور کاهش زمان واکنش الزامیست.

کلیدواژه ها:

گرما ، روشنایی ، اثرات توام ، زمان واکنش ، عملکرد شناختی ،