روش تصمیم گیری جدید بر مبنای شاخص انتخاب ارجحیت فازی تردیدی برای انتخاب پیمانکار در صنعت ساخت وساز

افزایش پیچیدگی در مسایل تصمیمگیری موجب شده است تا گروهی از خبرگان به جای استفاده از یک خبره برای ارزیابی مسایل انتخاب پیمانکار مورداستفاده قرار گیرد. بدین منظور، در این مقاله، یک روش جدید شاخص انتخاب ارجحیت فازی تردیدی بر مبنای ریسک نظرات خبرگان به منظور حل مسیله ی انتخاب پیمانکار پیشنهاد میشود. این در حالی است که بکارگیری مجموعههای فازی تردیدی بهمنظور مقابله با عدم قطعیتها در شرایط دارای ابهام استفاده میشود. وزن هر یک از تصمیمگیران بهوسیلهی روش پیشنهادی برنامه -ریزی توافقی محاسبه میشود. همچنین، روش پیشنهادی علاوه بر در نظر گرفتن معیارهای ارزیابی کمی و کیفی، به خبرگان کمک میکند تا برای کاهش خطای ارزیابی، برای هر پیمانکار در مقابل هر معیار تحت یک مجموعه، چندین درجه ی عضویت تعیین کنند. بعلاوه، نظرات تصمیم گیران در گام آخر از روش پیشنهادی ادغام میشوند تا از ریزش اطلاعات در فرآیند تصمیمگیری گروهی جلوگیری شود. در این روش، انتخاب بهترین پیمانکار به طور هم زمان، بر مبنای بیشترین نزدیکی به ایدهآل مثبت و بیشترین فاصله از ایده آل منفی در نظر گرفته میشود. در پایان، رویکرد پیشنهادی در یک مطالعه ی موردی برای انتخاب به ترین پیمانکار در صنعت ساختوساز اجرا شده است؛ با مقایسه ی نتایج به دست آمده با یک روش موجود در ادبیات، کارایی و اعتبار روش پیشنهادی بیان شده است.

کلیدواژه ها:

مسیله انتخاب پیمانکار ، تحلیل تصمیم گروهی ، مجموعهی فازی تردیدی ، شاخص انتخاب ارجحیت ، برنامهریزی توافقی