ابعاد چندعملکردی آموزش فرهنگ: راهکار عملی و مدل آموزش زبان از منظر منظورشناسی و علم شناخت انسان

تمرکز آموزش فرهنگ بر کمک به فرا گیران زبان خارجی است تا به ایجاد درکی از فرهنگ زبان هدف و در حالت ایده آل تر، نگرش مثبت نسبت به فراگیری آن در این افراد بی انجامد.در دنیای امروز، ممکن است سلطه زبان انگلیسی در حیطه های سرگرمی، رسانه های جمعی و رسانه های جدید با دیدگاه های نامتوازنی همراه شود. مبنای مقاله بین ارشته ای حاضر بر اساس یافته های مطالعات فرهنگی، انسان شناسی، و منظور شناسی زبان شناسی بوده و نحوه کاربرد آ نها در حیطه علم تدریس را نشان می دهد. استدلال تحقیق حاضر آن است که در جهانی که تعداد افراد انگلیسی زبان غیربومی از تعداد انگلیسی زبان های بومی بیشتر است، آموزش فرهنگ باید اهداف خود را گسترش دهد و در کنار کمک به زبان آموزان برای ایجاد آگاهی و درک مثبت نسبت به فرهنگ زبان هدف، غایتی در جهت ایجاد و گسترش درک روشن از قوانین فرهنگ بومی فرا گیران نیز در نظر بگیرد. این تحقیق با نگاهی به مفهوم و اجزای وجهه و قواعد احترام در فارسی ملاحظه، تواضع و صمیمیت بر مفهوم توانش ارتباطی و نا کامی و شکست در منظور شناسی تمرکز دارد و سپس الگو و مدلی برای تحلیل فرهنگ ایرانی ارایه می کند. در ادامه این پژوهش، چگونگی به کارگیری الگوی تجزیه و تحلیل فرهنگی برای ارایه راهبردها و استراتژی های کلاس درس نشان داده خواهد شد

کلیدواژه ها:

آموزش فرهنگ ، زبان ، منظورشناسی ، احترام ، وجهه فارسی ، انسان شناسی