بررسی اثر تغییر زاویه واگرایی یک شیپوره متحرک بر عملکرد آن در سیستم کنترل بردار نیروی پیشران

در این مقاله به کمک حل عددی جریان، تاثیر مقدار زاویه واگرایی شیپوره بر فاکتور بزرگ نمایی، نیروی پیش ران جانبی و نیروی پیش ران کل در یک سیستم کنترل بردار نیروی پیش ران با شیپوره متحرک (با مقطع برشی در ناحیه مافوق صوت) مورد بررسی قرار گرفته است. نسبت مساحت خروجی به گلوگاه و مکان مقطع برشی ثابت در نظر گرفته شده است. در حل عددی معادلات از روش حجم محدود به همراه حل مرتبه دو بالادست و روش AUSM برای گسسته سازی شار استفاده شده است. نتایج نشان می دهند که برای دو زاویه انحراف متفاوت، نتایج مدل RNG k-ε با دقت قابل قبولی با داده های تجربی تطابق دارند. نتایج هم چنین نشان می دهند که با افزایش زاویه واگرایی شیپوره، فاکتور بزرگ نمایی، نیروی پیش ران جانبی و نیروی پیش ران کل کاهش می یابند.

کلیدواژه ها:

فاکتور بزرگ نمایی ، شوک مایل ، کنترل بردار نیروی پی ران ، شیپوره متحرک