بهینه سازی همزمان پارامترهای ماشین کاری و هندسه ی ابزار در عملیات تراشکاری فولاد AISI1045

فرآیند ماشین کاری یکی از پرکاربردترین روش ها در تولید قطعات فلزی است. از مهمترین مشخصه های قطعات تولیدی با این روش، کیفیت سطح قطعه می باشد. صافی سطح قطعات به نوبه ی خود تحت تاثیر پارامترهای تنظیمی فرآیند و هندسه ی ابزار قرار دارد. هدف اصلی در این تحقیق، بهینه سازی همزمان پارامترهای ماشین کاری (سرعت برشی، نرخ پیشروی) و زوایای ابزار (زاویه براده، زاویه تنظیم اصلی، زاویه تنظیم فرعی) در فرآیند تراشکاری فولاد AISI1045 می باشد. بهینه سازی همزمان پارامترهای برشی و زوایای ابزار، با استفاده از تحلیل های آماری بر روی داده های تجربی، انجام شده است. به منظور گردآوری داده های تجربی، از طرح تاگوچی در رویکرد طراحی آزمایش ها، استفاده شده است. سپس به کمک نتایج آنالیز واریانس (ANOVA) و تحلیل نسبت سیگنال به نویز(S/N)، سطوح بهینه پارامترها به منظور بیشینه کردن کیفیت سطح تعیین شده اند. نتایج بهینه سازی از انطباق مناسبی بر آزمایش ها تجربی برخوردارند.

کلیدواژه ها:

پارامترهای ماشین کاری ، زوایای ابزار برش ، طرح تاگوچی ، بهینه سازی ، تحلیل واریانس