تاملی نو در مبانی فقهی وجوب حکم حجاب بانوان

پوشش و حجاب از آن جهت که یک امر فطری است و برای حیات اجتماعی انسان ضرورت دارد، در ادیان و مذاهبالهی دارای جایگاه خاصی است. تمام ادیان آسمانی، حجاب و پوشش را بر زنان لازم شمرده و جامعه ی بشری را به سویآن فرا خواندهاند؛ زیرا حیا و لزوم پوشش به طور طبیعی در نهاد زنان به ودیعه گذارده شده و احکام و دستورات ادیان الهیهماهنگ و همسو با فطرت انسانی تشریع شده است. در جامعه اسلامی نیز مقوله ی حجاب یکی از ارزش های مهم می باشدو حتی بنابر نظر فقهی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران اصل حکم حجاب از ضروریات است و منکر آن، حکم منکرضروری را دارد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی با تکیه بر منابع کتابخانه ای است و به شیوه ای استدلالیمبانی فقهی وجوب حکم حجاب بانوان مورد بررسی قرار گرفته است. در قرآن کریم به صراحت بر لزوم استعمال جلبابو خمر از سوی زنان در مقابل اشخاص نامحرم تاکید گردیده و شرایط زمانی و مکانی در حدود شرعی حجاب تاثیرگذارنمیباشد و حدود شرعی حجاب حداقل پوشانده شدن کل بدن زن غیر از وجه و کفین یعنی گردی صورت و از مچ دستانتا انتهای آن است.

کلیدواژه ها:

حجاب ، جلباب ، خمار