ارزیابی قابلیت تصاویر ماهواره ای جهت برآورد مکانی تبخیر و تعرق گیاه مرجع در استان کردستان

داده های دقیق از تبخیر و تعرق گیاه مرجع ( ET0) برای مطالعات منابع آب، برنامه ریزی آبیاری مزارع و ارزیابی های زیست محیطی لازم و ضروری است. این پارامتر به روش مستقیم از طریق لایسیمتر و به روش غیر مستقیم با استفاده از معادلات تجربی مبتنی بر داده های هواشناسی قابل برآورد است. امروزه با استفاده از تکنیک سنجش از دور می توان پارامترهای هواشناسی را با دقت قابل قبولی برآورد کرد و با داشتن این پارامترها به برآورد تبخیر و تعرق گیاه مرجع در مناطق فاقد ایستگاه هواشناسی پرداخت. در این تحقیق قابلیت بکارگیری تصاویر ماهواره ای جهت برآورد تبخیر و تعرق گیاه مرجع در استان کردستان مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور با استفاده از تصاویر سنجنده MODIS و داده های هواشناسی 7 ایستگاه سینوپتیک استان کردستان در سال های 2013 و 2014، یک مدل رگرسیونی جهت برآورد میانگین دمای هوا برای کل استان کردستان ارایه و برای ایستگاه هواشناسی کامیاران مورد اعتبارسنجی قرار گرفت. سپس از مقادیر برآوردشده پارامترهای دمایی جهت برآورد تبخیر و تعرق مرجع به روش بلانی کریدل استفاده شد. نتایج نشان داد که با جاگذاری میانگین دمای هوای برآورد شده توسط تصاویر ماهواره ای در مدل بلانی کریدل، نتایج حاصله بسیار نزدیک به حالتی خواهد بود که از خود داده های اندازه گیری شده در ایستگاه هواشناسی استفاده شود. لذا میتوان با استفاده از این مدل و به کمک داده های ماهواره ای و روابط رگرسیونی حاصله، مقدار تبخیر و تعرق گیاه مرجع را در مناطق فاقد داده های هواشناسی به خوبی برآورد کرد.

کلیدواژه ها:

تبخیر و تعرق گیاه مرجع ، سنجنده مودیس ، دمای سطح زمین ، معادله بلانی کریدل