بررسی روند تغییرات کیفیت شیمیایی منابع آب زیرزمینی شهرستان سمنان و سرخه طی سالهای 1382 تا 1392

شکلم کمبود آب شیرین و بحث پایداری و عدم پایداری آن در گستره وسیعی از کشورهای جهان خصوصا ایران مطرح است. کاهش مداوم کیفیت آب زیرزمینی برای فعالیت های مختلف کشاورزی در مناطق پهناور خشک و نیمه خشک به یک نگرانی اساسی مبدل شده است. هدف مطالعه حاضر بررسی تغییرات کیفیت شیمیایی آب زیرزمینی منطقه سمنان و سرخه طی سال های 1382 تا سال 1392 و بررسی کیفیت فعلی آب زیرزمینی منطقه از جنبه شرب انسان به کمک روش شولر می باشد. در این بررسی تعداد 17 حلقه چاه آب شرب و کشاورزی با توجه به پراکندگی آنها در شهرستان انتخاب گردید. 11 پارامتر شیمیایی مهم آب از جمله کل جامدات محلول، سختی کل، یون های سدیم، کلسیم، منیزیم، بیکربنات، نسبت جذب سدیم، سولفات، کلراید، هدایت الکتریکی و PH با استفاده از استانداردهایی ارایه شده توسط سازمان بهداشت جهانی طی سال های مذکور مورد بررسی قرار گرفت. همچنین پارمترهایی از جمله سولفات، سدیم، نسبت جذب سدیم و PH به روش IDW برای سال های 1382، 1387 و 1392 پهنه بندی شد. نتایج نشان می دهد که در سال 92 مقدار PH کاهش یافته و سایر پارامترها افزایش یافته است. طبق نتایج بدست آمده تغییرات کیفیت شیمیایی، روندی در جهت نامطلوب شدن آب چاه های شرب و کشاورزی پیشروی می کند.

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، سمنان ، سرخه ، کیفیت شیمیایی