بررسی اهمیت سرمایه فکری و چالش های پذیرش آن

از آنجا که امروزه سرمایه فکری به عنوان باارزش ترین عامل تولید و مهمترین سرمایه هر سازمان و منبع اصلی زاینده مزیت رقابتی و ایجاد کننده قابلیت های اساسی و ارزش افزوده هر سازمان محسوب می شود. اگرچه اهمیت سرمایه فکری با توجه به بازار رقابتی امروز، همواره در حال افزایش استتت. اما اکثر سازمان ها، با مشکلات زیادی به دلیل نادیده گرفتن اثر سرمایه فکریشان رو به رو می شوند؛ چرا که وجود سرمایه فکری به دلیل ماهیت و ویژگی های آن در این شرکت ها پنهان مانده است. اگر سازمانها می خواهند هم سو با این تغییرات باشند بایستی با نگرشی جامع به سرمایه فکری، موجب ارتقاء استراتژی های سازمان شوند. بی تردید توجه به نیروی انسانی و افزایش سطح بهره وری را باید جدی گرفت و در این میان نقش حسابداری سرمایه فکری و توجه به روش های ارزش گذاری مناسب حساسی تر خواهد بود. سرمایه فکری هنوز به طور کافی به عنوان یک سیستم گزارشگری مکمل در کنار صورت های مالی سنتی در خدمت هدف حسابداری کارآمد برای دانش به عنوان یک ایجاد کننده ی ارزش تبدیل نشده است. این مقاله به بررسی اهمیت گزارشگری سرمایه فکری و همچنین عواملی که مانع پذیرش وسیع تر سرمایه فکری می شوند می پردازد.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، سرمایه ساختاری ، سرمایه انسانی ، سرمایه مشتری