شادکامی از دیدگاه اسلام و مقایسه آن با مکاتب روانشناسی

یکی از تمایلات و استعدادهای درونی انسان میل و نیاز به سرور، بهجت و لذت در زندگی است. اضطرابهای فکری و تنشهای روانی ازمشکلات جدی انسان عصر تکنولوژی است که منجر به کاهش احساس شادی در وی شده است. این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه شادی در مکتب اسلام و مکتب روانشناسی مدرن انجام شده است. پژوهش حاضر، یک مطالعه اسنادی و کتابخانه ای است که در ابتدا بهتبیین ماهیت شادی در روان شناسی میپردازد، سپس با تحلیل آیات قرآن، روایات و تعالیم اسلامی مفهوم شادی را از دیدگاه اسلام مورد بررسی قرار میدهد. هدف پژوهش حاضر با هدف بررسی مفهوم شادکامی از دیدگاه اسلام و روانشناسی انجام شده است. شادکامی بهمعنای سرزندگی و کامیابی، از مهمترین نیازهای روانی بشر است و به دلیل تاثیرات عمده ای که بر زندگی انسان می گذارد، از اهمیت زیادی برخوردار است. در آموزه های دینی به جایگاه و اهمیت شادی در زندگی و علل و آثار آن توجه ویژه ای شده؛ تا آنجا که مکرر دردستورات اسلامی و احادیث و روایات ایمه معصومین(ع) به شادیهای مثبت و هدفمند توصیه شده است. در خصوص شادی و نشاط به عنوان یکی از هیجانات مثبت در روانشناسی نیز پژوهشهای فراوانی صورت گرفته است. روش روش پژوهش، تحلیلی- اسنادی بود؛ به اینترتیب که با جمعآوری اطلاعات از متون اسلامی و روانشناختی، به بررسی مفهوم شادی پرداخته است. یافته ها: یافته های حاصل نشان داد : 1. شادی و نشاط از مسایل ضروری زندگی افراد در جامعه است. 2. در آموزه های دینی و اسلامی تاکید زیادی بر جایگاه شادی و نشاط در زندگی شده است در روانشناسی نیز به ویژه در سالهای اخیر در قالب روانشناسی مثبت، تاکید زیادی بر مفهوم شادی شده است

کلیدواژه ها:

شادی ، نشاط ، اسلام ، روانشناسی ، هیجانهای مثبت