طراحی پلاستیک قاب خمشی فولادی بر مبنای عملکرد و مقایسه آن با روش مبتنی بر نیرو

روش متداول تخمین برش پایه در آییننامههای لرزهای مبتنی بر طیف پاسخ شتاب است. همچنین عملکرد مورد انتظار از سازه نقش مستقیم در تعیین برش پایه ندارد و کنترل تغییر مکان به عنوان شاخصی از عملکرد و خرابی سازه در انتهای روند طراحی کنترل میشود. این نقطه ضعف در سازههای طراحی شده بر مبنای نیرو موجب شده است که در سالهای اخیر به روشهای طراحی مبتنی بر عملکرد، توجه ویژهای شود. روش طراحی پلاستیک بر اساس عملکرد (PBPD (از جمله روشهایی است که در آن ضمن در نظر گرفتن عملکرد مورد انتظار برای محاسبه برش پایه پیشنهاد وقوع یک مکانیزم غیرخطی برای تخمین نیروهای داخلی انجام میشود. در نهایت توقع این است که با بکارگیری روش مذکور عملکرد مورد انتظار به نحو مناسبتری تامین گردد. در این مقاله ضمن تشریح PBPD ،نتایج طراحی روش مبتنی بر نیرو (FBD (با روش PBPD مقایسه میشود. طراحی بر اساس روشهای مذکور برای چهار قاب خمشی فولادی ویژه 4 ،8 ،12 و 16 طبقه، انجام گرفته و با استفاده از تحلیل استاتیکی غیرخطی کنترل و نتایج آن مقایسه گردیده است. مقایسه تغییرمکانهای حاصل از اثر بارهای ثقلی و جانبی در تحلیل پوشاور و پاسخ غیرخطی قابهای طراحی شده با دو روش مذکور، نشاندهندهی این است که روش PBPD به عملکرد مورد نظر خود نسبت به روش FBD نزدیکتر است. علت این نتایج را میتوان معیارهای عملکردی کلیدی از پیش انتخاب شده دانست که از همان ابتدا در روند طراحی بر مبنای عملکرد حضور دارند.

کلیدواژه ها:

طراحی پلاستیک بر مبنای عملکرد ، طراحی بر اساس نیرو ، آنالیز پوشاور ، اهداف عملکردی