مقایسه ی عناصر راهنمای برنامه یدرسی علوم و فناوری ایران وکانادا در زمینه های یادگیری مادام العمر

ده ها سال است که وظیفه ی آموزش خواسته ها و نیازهای جامعه بر دوش نظام های آموزشی به خصوص مدرسه نهاده شده است. هیچ نهاد یا مرسسه ای بدون برنامه نمی تواند به هدف خود برسد، نهادهای آموزشی از جمله مدارس از این قاعده جدا نیستند. برنامه ی درسی به نوعی برنامه ای است که نهادهای اجرایی از آن تبعیت می کنند. راهنمای برنامه های درسی در سطحی کلان تر جهت دهنده بوده و نقشه ی راه برنامه ریزان درسی اند با شناخت این راهنماها می توان به خوبی آینده ی نظام های آموزشی هر کشور را پیش بینی کرد. یادگیری مادام العمر امروزه در سطح بین المللی مطرح است و غایت آموزش رسمی را ترسیم می کند. محقق در این نوشتار در صدد مقایسه ی تحلیلی راهنمای برنامه ی درسی کشورهای ایران و کانادا در موضوع یادگیری مادام العمر در مقطع ابتدایی است. روش پژوهش به صورت توصیفی تحلیل و از نوع تحلیل محتوا است. ابتدا مقوله ی یادگیری مادام العمر در چهار عنصر هدف، محتوا، منطق و راهبرد به تفکیک مورد مقایسه قرار می گیرد. سپس در تحلیل نهایی نسبت به میزان دستیابی دو کشور به هدف یادگیری مادام العمر پرداخته می شود. دستاوردهای این تحقیق را می توان وجود نکات مثبت در عناصر نظری برنامه درسی علوم و فناوری ایران یعنی اهداف و عدم توانایی عمل سازی آنچه در نظریات برنامه به آن اشاره شده است دانست. در حالیکه در رهنمای برنامه درسی علم و فناوری کانادار این کشور با کم کردن نظر و توجه بیشتر بر عمل تا حدود زیادی توانسته به چگونگی ایجاد توانایی یادگیری مادام العمر در دانش آموزان در راهنمای برنامه درسی خود دست یابد.

کلیدواژه ها:

راهنمای برنامه درسی ، علوم و فناوری ، کانادا ، ایران ، یادگیری مادام العمر ، تحلیل محتوا