ارزیابی پتانسیل لهیدگی در توده سنگهای مسیر تونل انتقال آب گلاب

نخستین گام طراحی تونل در سنگهای ضعیف، تعیین وضعیت زمین از لحاظ پتانسیل لهیدگی یا جابجاییهای وابسته به زمان در اثر ایجاد و ترکیب تنشهای القایی حین حفاری است. این مسأله علاوه بر تعیین روش حفاری، انتخاب سیستم نگهداری را نیز درکنترل دارد. از این رو برآورد میزان لهیدگی، پیش بینی آثار آن و انتخاب روش حفاری و نگهداری مناسب از چالشهای حرف های مهندسان تونل است. میزان اثر این پدیده به خواص زمین شناسی، میدان تنش، جریان آب زیرزمینی، فشارآب منفذی و خواص ژئوتکنیکی توده سنگها بستگی دارد. تونل انتقال آب گلاب با طول حدود 11 کیلومتر بخشی از طرح آبرسانی به شهرهای کاشان و اصفهان است که از محل سد تنظیمی زاینده رود تا دشت کرون در نزدیکی شهر تیران امتداد دارد. براساس بررسیهای انجام شده بخش عمد های از مسیر این تونل از میان سنگهای دگرگونی ضعیف و آبدار و با روباره زیاد می گذرد و احتمال بروز پدیده لهیدگی در آنها زیاد است. مسیر این تونل بر اساس پارامترهای زمی نشناسی و ژئوتکنیکی به 14 بخش تقسیم شده که در این مقاله به ارزیابی پتانسیل وقوع لهیدگی در هریک از آنها با روشهای توصیفی و کمی پرداخته شده و نتایج حاصل با یکدیگر مقایسه شده است.

کلیدواژه ها:

تونل انتقال آب گلاب ، لهیدگی ، همگرایی ، سنگهای دگرگونی