تاثیر جداگر الاستومریک بر رفتار غیرخطی سازه مهاربندی شده توسط دیوار برشی فلزی

جداسازی لرزه ای یک روش نوین برای طراحی ساختمانها در برابر زلزله است که مبنای آن کاهش نیروهای وارد به سازه دراثر زمینلرزه، به جای افزایش ظرفیت سازه برای تحمل بارهای جانبی می باشد. اساس این روش کاهش پاسخ ها، به وسیله افزایش زمان تناوب ومیرایی در سازه است. همچنین کاربرد این روش موجب می شود که تغییر شکل های سازه در محدوده الاستیک باقی بماند که این مساله بهسطح ایمنی سازه خواهد افزود. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر جداسازی لرزه ای الاستومری بر رفتار قاب فولادی دارای دیوار برشیفولادی است. برای این منظور 6 قا فولادی با تعداد طبقات 3، 6 و 9 که هر 6 قا دارای دیوار برشی فولادی در دهانه میانی خود هستند مورد تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی قرار گرفتند تفاوت این قاب ها در مجهز بودن و نبودن آنها به جداساز لرزه ای لاستیکی باهسته سربی است. با توجه به نتایج، قاب دارای جداساز لرزه ای دارای برش پایه کمتر و همچنین دریفت کمتر طبقات نسبت به قابجداسازی نشده است.

کلیدواژه ها:

دیوار برشی فولادی ، جداساز لرزه ای ، تحلیل تاریخچه زمانی ، دریفت ، برش پایه