تغییرات ساختاری در میزان وابستگی به واردات در تولید کشور ایران1390-1380

هدف اصلی این مقاله بررسی تغییرات ساختاری واردات واسطهای در اقتصاد ایران بوسیله الگو داده- ستانده طی دوره 1380-1390 است. در اینحا از دو معیار اصلی تعیین وابستگی به واردات واسطهای در سطح بخشها با عناو ین ضر یب مستقیم واردات و ضر یب فزاینده واردات (مستق یم و غیرمستقیم) استفاده شده است. به منظور محاسبات از جدول داده- ستانده 1380 و1390 که به تعداد 20 بخش تجمیع میشود، استفاده شده است. از طرف دیگر بدلیل آنکه جداول مراکز رسمی ایران تمایزی بین نهادههای وارداتی و داخلی قایل نمیشوند این جداول داخلی شدهاند. نتایج مشخص میکنند که ضریب فزاینده کل واردات اقتصاد ایران طی این دوره با کاهش همراه بوده است. ازطرفدیگر در این دوره قسمت ی از تولیدات صنعت یاقتصاد ایران با کاهش مواجه بوده است و از آنجایی که بخش صنعت در ادبیات اقتصادی به عنوان بخش ی با وابستگ ی واردات گسترده شناخته میشود، میتوان گفت که بدلیل کاهش در تولیدات صنعتی در این دوره، واردات واسطهای بخش صنعت و به تبع آن نیاز کل اقتصاد به واردات واسطهای کاهش پیدا کرده است.