بررسی شهادت زن در قوانین موضوعه ایران و مبانی فقهی

احکام و قوانینی که از سوی خداوند برای بشریت وضع شده است مطابق نظامتکوین و حقایق جهان هستی و ساختار وجودی انسان است. از آنجا که ساختار وجود جسمی و روحی زن با مرد متفاوت است، وظایف، تکالیف و احکام این دو نیز مساوی نیست. یکی از تکالیف اداء شهادت در نزد قاضی است که باید مطابق واقع باشد وتحت تاثیر عواطف و احساسات و عوامل غیر واقعی نباشد تا حقیاز کسی ضایع نشود. بدین جهت در بعضی موارد، اصلا شهادت زنها قبول نمیشود، همانطور که در بعضی مواردنیز اصلا شهادت مردها قبول نمیشود. باید توجه داشت گواهی دادن یک وظیفه ومسیولیت است نه یک حق، پس اگر شهادت برخی از افراد دردادگاه پذیرفته نشود، یا کمتر پذیرفته شود، گویای سهلتر بودنتکلیف و مسیولیت آنان است نه تضییع حقوق آنها. لذا هدف مقاله حاضر بررسی شهادت زن در قوانین موضوعه ایران و مبانی فقهی میباشد. روش مورد استفاده در این پژوهش توصیفی- کاربردی بوده و اطلاعات جمعآوری شده در آن از طریق مطالعات اینترنتی، کتابخانهای و اسنادی صورت گرفته است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که قضاوت کلی درباره احکام اسلام یا قوانین موضوعه، قضاوت یک جانبه و به دور از عقل و منطق است ونمیتوان با نگاه کلان این ادعا را پذیرفت که احکام و قوانین ارثیا دیه یا شهادت یک طرفه میباشد. بنابراین ادای شهادت تکلیف است نه حق، برداشتن تکلیف از عهده زنان به نفع آنان میباشد، پس نقص زن یا پایمال شدن حقوق زنان محسوب نمیگردد.

کلیدواژه ها:

شهادت زن ، قوانین موضوعه ، مبانی فقهی