ارزیابی پارامترهای موثر غنی سازی شیمیایی در فرآیند لیچینگ ترکیبات هیومیکی از زغالسنگهای گرید متوسط و مقایسه آن با پیش غنی سازی فیزیکی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 545

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SECONF01_016

تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1396

چکیده مقاله:

زغالسنگهای لیوناردیت، نوعی زغالسنگ با درجه اکسیداسیون بالاهستند که در فرآیند کربنیشدن لیگنایتهای حاوی مواد هیومیکی تشکیل میشوند. مواد هیومیکی، یک ترکیب ارگانیک حاوی فولویک اسید، هیومیک اسید و هیومین هستند که اکثرا بهعنوان اصلاح -کنندههای خاک استفاده میشوند. استخراج مواد هیومیکی از زغال-سنگهای لیوناردیت حاوی هیومیک اسید بیش از %50 ،یک موضوع برجسته مطالعاتی در سالهای اخیر شده است. درحالیکه استخراج مواد هیومیکی از لیوناردیتها عمدتا با استفاده از تکنیک های حلالیت شیمیایی (فرآیند لیچینگ) در یک محیط قلیایی انجام می-گیرند، روشهای غنیسازی فیزیکی همچنین در مطالعات محدودی بکار گرفته شدهاند. حذف ترکیبات غیرارگانیک موجود در لیوناردیت، میتواند مصرف واکنش حل کننده ها را کاهش و از بکارگیری تجهیزات غیرلازم ممانعت بعمل بیاورد. بدین منظور، در این پژوهش، اثر پیش-غنیسازی فیزیکی بهعنوان پیشتیمار بروی لیچینگ مواد هیومیکی مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق در دو مرحله انجام شد. در اولین مرحله، پارامترهای عملیاتی مانند مقدار حلال، زمان همزنی، دما و نسبت جامد برای فرآیند لیچینگ مطالعه شد و شرایط بهینه فرآیند لیچینگ تعیین گردید. در مرحله دوم، اثر آزمایشهای پیش-غنیسازی فیزیکی بروی فرآیند لیچینگ مورد مطالعه قرار گرفت. یافتههای این پژوهش نشان داد، درحالیکه یک محصول حاوی %2/48 مواد هیومیکی با بازده استخراج %63/87 از طریق آزمونهای غنیسازی شیمیایی بدست میآید، یک محصول حاوی %74/62 مواد هیومیکی (کنسانتره) با بازده استخراج %4/92 بعد از پیش-غنیسازی فیزیکی در ترکیب با فرآیندهای لیچینگ حاصل میشود.

نویسندگان

احسان سرلکی

دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک بیوسیستم، گروه مهندسی فنی کشاورزی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران

علی شریف پاقلعه

استادیار، گروه مهندسی فناوری صنایع غذایی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران

محمدحسین کیانمهر

استاد، گروه مهندسی فنی کشاورزی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران