اهمیت آنزیم میروزیناز در قارچ های بیماریزای گیاهان

گلوکوزینولاتها ترکیبات نسبتا غیر فعالی هستند ولی بعد از تخریب گیاه توسط پاتوژن ها از طریق آنزیم میروزیناز گیاه به ترکیباتسمی از قبیل ایزوتیوسیاناتها تبدیل می شوند تا به این ترتیب موجب مقاومت گیاه در برابر پاتوژنها گردند . با این وجود هنوزتعداد زیادی از قارچهای بیماریزا قادر به ایجاد آسیب به گیاهان حاوی گلوکوزینولاتها می باشند. احتمالا این قارچ های بیماریزابه طریقی قادر به غلبه کردن سیستم دفاعی گلوکوزینولات- میروزیناز موجود در گیاه میزبان می باشند. در مطالعه حاضر دوقارچ بیماریزای نکروتروف با نامهای Alternaria brassicicola و Botrytis cinerea انتخاب گردیدند. سپس رشد نسبی میسلیا و فعالیت آنزیم میروزیناز قارچها جهت نشان دادن عملکرد آنها در مواجهه با سیستم دفاعی گیاه مورد بررسی قرار گرفتند. جهت کشت قارچها از محیط کشت مایع پوتیتیو دکستروز حاوی (6)1x10 اسپور در هر 100 میلی لیتر آب استریل شده استفاده شد. سپس قارچهای 5 روزه به مدت 24 ساعت در معرض گلوکوزینولات (sinigrin) قرار گرفتند. فعالیت آنزیم میروزیناز قارچها با استفاده از روش فتومتریک کمی مورد بررسی قرار گرفت نتایج نشان داد میزان رشد نسبی میسلیای B.cinerea در حضور ترکیبات سمی حاصل از تجزیه sinigrin تغییر معنی داری نداشته است و حتی رشد A.brassicicola به میزان 1/5 برابر افزایش یافت. همچنین فعالیت آنزیم میروزیناز در هر دو قارچ افزایش یافت، اگرچه فعالیت آنزیم میروزیناز در A. brassicicola برابر بیشتر از B. cinerea بوده است. در واقع نتایج حاکی از آن است که قارچها مخصوصا A. brassicicola از طریق آنزیم میروزیناز خود در برابر سیستم دفاعی گیاه (گلوکوزینولات-میروزیناز) مقاومت کرده و احتمالا گلوکوزینولاتهای گیاه را به ترکیبات غیر سمی و یا با سمیت کمتر تبدیل کرده است.

کلیدواژه ها:

آنزیم میروزیناز ، قارچ های بیماریزا ، گلوکوزینولات