مقایسه تاثیر مانان الیگوساکارید و فروکتوالیگو ساکارید بررشد پروبیوتیک پدیوکوکوس اسیدی لاکتیسی در شرایط آزمایشگاهی

انجام مطالعات آزمایشگاهی و تعیین درصد مناسب تلفیق پروبیوتیک و پربیوتیک قبل از کاربرد آنها در شرایط مزرعه براساس شاخص های رشد باکتری هاگامی جدید در انتخاب بهینه آنها برای کاربردهای آبزی پروری است. تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر درصد استفاده از مانان الیگوساکارید و فروکتوالیگوساکارید در شرایط آزمایشگاهی بر روی رشد باکتری پدیوکوکوس اسیدی لاکتیسی انجام شد. مواد و روشها:برای ارزیابی و تعیین نمودار رشد در شرایط آزمایشگاهی ابتدا محیط کشت اصلاح شده mMRS broth جهت رشد پروبیوتیک تهیه گردید. این محیط شامل محیط استاندارد MRS بدونگلوکز بوده که به جای آن 0/5%، 1% و 2% از هر پربیوتیک مصرفی (فروکتوالیگوساکارید و مانانالیگوساکارید) به آن اضافه می گردید. محیط مزبور در لوله های ونوجکت ریخته شده سپس pH نمونه ها در pH برابر 6/9 برابر 6/9 تنظیم گردید.پروبیوتیک در شرایط استریل و با دوز 107 و 1010 کلنی بر گرم به محیط کشت اتوکلاو شده در شرایط هوازی و بی هوازی اضافه گردید و رشد 24 ساعته باکتری ثبت گردید. برای ایجاد شرایط بی هوازی از سدیم تیوگلیکولات یک درصد استفاده شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد مانان الیگوساکارید تاثیری بر افزایش رشد باکتری پدیوکوکوس اسیدی لاکتیسی درشرایط هوازی و بی هوازی ندارد اما فروکتوالیگوساکارید توانسته رشد پروبیوتیک ها را افزایش دهد. بیشترین افزایش رشد در تیمار با 0/5 درصد فروکتو و 107 کلنی بر گرم باکتری گردید. میزان رشد این پروبیوتیک در شرایط هوازی بیشتر از شرایط بی هوازی بوده است. در این مطالعه مشخص گردید نوعو درصدپربیوتیک ها بر روی عملکرد و رشد باکتری پدیوکوکوس اسیدی لاکتیسی اثر گذار است.

کلیدواژه ها:

مانان الیگوساکارید ، فروکتوالیگوساکارید ، پدیوکوکوس اسیدی لاکتیسی ، رشد