بررسی برنامه ریزی درسی وتغییرات در آن

هدف از این تحقیق این است که برنامه ریزی درسی سه مرحله اساسی رادربرمیگیرد :برنامه ریزی ،اجرا،ارزشیابی. هریک از مراحل برنامه ریزی درسی دارای عناصری هستند که به طور منظم باید مورد توجه عملی قرار گیرند.ارزش محتوای ارایه شده در هریک از موضوعات علمی وهریک از دروس در گروه صحت وهمخوانی آن با نظریه ها ویافته های معتبر روز است.مفاهیم ، اصول، فرضیه ها و روش هایی که زمانی مطرح بوده ولی در حال حاضر معتبر نیست حتی اگر از تناسب با ویژگی ها،توانایی ها وعلایق یادگیرندگان نیز برخوردارباشند،مفید وارزشمند نخواهد بود.در برنامه ریزی درسی ندرتا به محتوا ومقاطع تحصیلی وارتباط آن با دروس دیگر تحصیلی توجه می شود. یک فرایند برنامه ریزی هنگامی موفق می شود که جامع باشد.بسیاری از برنامه های آموزش وپرورش انسانگرایانه را می توان در دوزمینه اصلی گروهبندی کرد. نخستین گروه ریشه در کار مازلو دارد وکانون توجه خود رابر پرورش خودپنداره مثبت قرار می دهد. دومین گروه برساختن مهارتهای میان فردی در ارتباط با نظریه راجرز تاکید دارد.بعضی برنامه ریزان،برنامه ریزی درسی را به صورت یک نظام در نظر می گیرند که درونداد،فرایند یا گردش کار، برونداد، و بازخورد عناصر اصلی آن راتشکیل می دهند.تحقیقات نشان می دهد که فراگیران تحت تاثیر محیط نزدیک،احساسات ونیازهای جسمانی واجتماعی خود قرار می گیرند. این مهارتهای تدریس از نظریه های یادگیری شناختی وادراکی گرفته می شوند. شیوه یادگیری به پردازش اطلاعات و جست وجوی معنی ارتباط دارد.تفاوتهای شیوه یادگیری فراگیران،استفاده از روشهای تدریس مناسب با این تفاوتها راضروری می سازد وفرآیند یاددهی یادگیری ،فردی می شود.که در این مقاله از روش کتابخانه ای و روش تحلیلی و توصیفی استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی درسی ، برنامه ، تغییر ، یادگیرندگان ، محتوا