معیار بخشش و کمک در اخلاق اسلامی

تحقیق حاضر بر آن است که معیار عمل اخلاقی بخشش و کمک را از دیدگاه اخلاق اسلامی بیان کند تا مرز میان عملاخلاقی اسلامی از اعمال به ظاهر اخلاقی دیگر در این مورد روشن و جدا گردد، لذا ابتدا با استفاده از روش پدیدارشناسی،ساختار دین توحیدی اسلام و جایگاه اخلاق در آن بیان می شود و سپس به طرح معیار عمل اخلاقی بخشش و کمک دراخلاق اسلامی می پردازد. سوال اصلی تحقیق این است که بر مبنای اخلاق اسلامی، چه نوع بخشش و کمکی ، اخلاقیتلقی می شود فرضیه نگارنده این است که در اخلاق اسلامی ، بخشش و کمکی باید اخلاقی تلقی بشود که سببتحریک ذهن طرف به سوی امور خیر و اخلاقی باشد و بدین گونه موجبات رضای خداوند را فراهم نماید. ما حصل تحقیقحاضر این است که رابطه اخلاقی اسلامی،ارتباط میان من و دیگری در منطقه سوم اعتباری (صفاتی) انسانیت مبتنیبر عدالت و آزادی است.بر همین اساس، بخشش و کمکی، اخلاقی تلقی می شود که بتواند قاعده فعل غیر اخلاقی رادر ذهن طرف ابطال کند و او را به سوی منطقه سوم انسانیت (امور خیر) تحریک نماید.

کلیدواژه ها:

اخلاق اسلامی ، پدیدارشناسی ، عمل اخلاقی ، بخشش و کمک