توسعه پایدار معماری و شهرسازی ایران به روش تلفیق اقتصاد سبز با معماری سبز

طبق اصل معماری پایدار؛ساختمان جزیی کوچک ازطبیعت پیرامونی ست وباید بعنوان بخشی ازاکوسیستم در چرخه حیاتباشد.واژه های معماری پایدار، معماری سبز،معماری اکولوژیکی ویامعماری زیست محیطی همگی دارای مفهوم یکسان ودارای یکهدف مشترک هستند و برمعماری همسازبا محیط زیست دلالت دارند.هدف این معماری،ایجاد تعادلی پایدار بین طبیعت، موجودات زندهو محیط مصنوع است. نقطه شروع مفهوم توسعه پایدار،دستیابی به هدف تلفیق مسایل زیست محیطی باسیاستگذاری اقتصادی استواقتصادسبز،ادغام ملاحظات اکولوژیکی باسیاستگذاری اقتصادی می باشد اما ابعاد مختلف توسعه پایدارموجب تعارض صلاحیت دولتباشهرداری گردیده.ازآنجاکه منابع قوانین شهری: قانون شهرداری،مصوبات شورایعالی شهرسازی ومصوبات سایردستگاه هاست دراینپژوهش ازمیان مصوبات سایردستگاه ها، ماده 15 مکررقانون حفاظت ازجنگل ها ازمنظر یک وظیفه مشترک بین شهرداریها و وزارتکشاورزی بررسی شد.

کلیدواژه ها:

معماری سبز ، اقتصاد سبز ، توسعه پایدار