بررسی رابطه کیفیت حسابرسی با پایداری سود

با توجه به رسوایی های مالی در دنیا و همچنین به منظور افزایش نقش اعتباردهی حسابرسی، از یک طرف،سیاست گذاران بار دیگر بر روی اهمیت حسابرسی موثر و کارآمد به عنوان یکی از مولفه های کلیدی بازارهای سرمایه کارا تمرکز نمودند و تلاش هایی را برای شناسایی محرک های کلیدی کیفیت حسابرسیانجام دادند.در همین راستا، هدف این پژوهش، بررسی تعیین رابطه بین کیفیت حسابرسی )اندازه حسابرس و دوره تصدی حسابرس( با پایداری سود در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. بدین منظور دو فرضیه برای بررسی این موضوع تدوین و داده های مربوط به 127 شرکت عضو بورساوراق بهادار تهران برای دوره زمانی بین سالهای 1389 تا 1393 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. الگوی رگرسیون پژوهش با استفاده از روش داده های تابلویی با رویکرد اثرات ثابت، بررسی و آزمون شدهاست. از دوره تصدی حسابرس و اندازه موسسه حسابرسی به عنوان متغیرهای مستقل، پایداری سود به عنوان متغیر وابسته پژوهش می باشند. روش پژوهش توصیفی-پیمایشی و از نظر هدف کاربردی و از لحاظ رویداد، پس رویدادی است. نتایج پژوهش حاکی از وجود رابطه مثبت و معنیدار بین دوره تصدیحسابرس و اندازه حسابرس با پایداری سود می باشد. افزایش کیفیت حسابرسی با توجه به تاثیری که بر افزایش شفافیت محیط گزارشگری دارد سبب کاهش عدم قطعیت و عدم تقارن اطلاعاتی در ارتباط با سهام شرکت می شود و این امر منجر به افزایش پایداری سود می گردد.

کلیدواژه ها:

دوره تصدی حسابرس ، اندازه حسابرس ، هزینه حقوق صاحبان سهام ، پایداری سود