توصیف فرکتالی تنوع تجدید حیات در جنگل های زاگرس

اطلاعات دقیق از وضعیت تجدید حیات و الگوی مکانی آن برای احیای جنگل ضروریست. تجدید حیات در جنگله ای زاگرس تحت تاثیر عوامل متعددی قرار داشته و الگوی آنها دارای نوسانات بسیار است. در بررسی حاضر از نظریه فرکتال به منظور توصیف تغییرات مکانی تنوع تجدید حیات در بخشی از جنگل های زاگرس استفاده شده است. 67 قطعه نمونه به مساحت 400 متر مربع با استفاده از شبکه آماربرداری 100 متر100× متر برداشت شدند . در هر قطعه نمونه تعداد تجدیدحیات جنسی (نهالها (پایه هایی با قطر کمتر از 7/5 سانتیمتر) با ثبت نوع گونه) در سطح کل پلات ثبت گردیدند. فراوانی و شاخص تنوع تجدید حیات(’ Shannon H) محاسبه شدند. نتایج نشان دادند که هیچکدام از متغیرها، خودهمبستگی ندارند که در واقع تایید کننده عدم وجود ساختار مکانی مشخص آنهاست. بررسی نحوه پراکنش متغیرها نشان می دهد که نوسانات شدیدی در منطقه وجود دارد و تغییرات مکانی دارای ساختار و نظام مندی مشخصی نیست و مقدار بعد فرکتالی متغیرها نیز بالاست.

کلیدواژه ها:

بعد فرکتال ، تنوع تجدید حیات ، ساختار مکانی ، خود همبستگی