نشانه های شهری ، نمونه موردی درخت سرو ابرکوه

نشانه، عنصر طبیعی یا مصنوعی است که به لحاظ شکل و عملکرد با محیط اطراف متفاوت بوده و جهت القای حس مکان و هدایت گری برای شهروندان مورد استفاده قرار می گیرد. امروزه توجه به مفهوم نشانه ها در شهر، به عنوان یکی از دغدغه های حرفه مندان و نظریه پردازان شهری تبدیل شده است. کوین لینچ در کتاب سیمای شهر بر پنج عنصر راه، گره، نشانه، لبه و میدان تاکید دارد و معتقد است که سیمای هر شهر بر پایه این پنج عنصر بنا شده است. بدیهی است این گفته در خصوص تعریف فیزیکی شهر به درستی بیان شده است، اما واقعا هویت شهرها و محلات فقط با همین عناصر تعریف می شوند جایگاه فرهنگ، سنت و آداب و رسوم شهرها کجاست و چه تاثیری بر منظر شهر خواهد داشت به یقین هویت شهر به ویژه در شهرهای سنتی همراه با آیین و مراسمی خواهد بود که پویایی و حیات خود را علاوه بر عناصر فوق از این عوامل خواهند داشت. شهر همواره با عوامل دیگری از جمله آداب و رسوم، سنتها، فرهنگهاو مراسمی که همواره تعدادی، جمعی و یا گاهی اقشار کثیری از مردم را گرد هم می آورد، زنده و پویا است. بنابراین هر شهر و محله دارای سمبل و یا نشانه هایی است که از مرکز محله گرفته تا مکانی شاخص، ساختمانی معروف و یا مکانی مقدس و یا در ابعادی کلان تر، میادین اصلی شهر و فضاهایی که موقعیت انجام مراسم منطقه ای و ملی است، با نماد وسمبلی ملی یادآور خاطره ها و گذشته افراد می باشند. این فضاها که اغلب با نمادهای شاخصی همراهند سال ها میزبان شهروندان و مراسم ایشان بوده و همواره خاطرات خوبی در ذهن ها برجای گذاشته اند. شاخص هایی که از عوامل طبیعی همچون درخت و کوه و جنگل تا سمبل های ساخته شده به دست انسان را شامل می شده است.در این مقاله سعی بر این بوده است که نگاهی موردی بر درخت سرو واقع در شهرستان ابرکوه به عنوان یک نماد طبیعی، داشته و پس از آن تاثیر آن به عنوان یک نماد طبیعی در شهرستان ابرکوه و همچنین استان یزد را بررسی کند.

کلیدواژه ها:

نشانه ، شهر ، نشانه طبیعی ، درخت سرو ، درختان کهنسال