طراحی ساختمان با رویکرد معماری پایدار با استفاده از انرژی تجدیدپذیر خورشیدی

انسان اکنون از لحاظ صرفه جویی در انرژی در موقعیتی قرار دارد، که هیچ گاه تا بدین حد بحرانی نبوده است و معماری به خاطر مسایل ساخت و ساز و مشکلات ناشی از شیوه های نادرست ساختمان سازی، سهم بسزایی در ایجاد بحران های زیست محیطی دارد. زیرا با ساختمان سازی است که هر گونه آلودگی از جمله آلودگی خاک، آب، هوا و از این قبیل به طبیعت وارد می شود. ساختمان ها تاثیر قابل توجهی درمصرف انرژی و دخالت در محیط زیست دارند، که حدود %40 از انرژی مصرفی را به خود اختصاص داده اند. و البته این مصرف انرژی رو به افزایش می باشد. و فرسودگی زود هنگام ساختمان ها که به دلیل عدم رعایت اصول و استانداردها در هنگام ساخت پدید می آید، بر این قضیه دامن زده است. مادامی که ساختمان ها به سمت پایداری و کاهش مصرف انرژی گرایش پیدا نکنند، این بحران ادامه خواهد داشت. در این ساختمان ها شاهد آن هستیم که بنا به عنوان بخشی از پیکره ی محیط مجاور و طبیعت پیرامونش نه تنها سبب هدر رفتن انرژی نمی شود،انواع آلودگی های محیطی را ایجاد نمی نماید و بر سلامت انسان تاثیر منفی نمی گذارد بلکه با صرفه جویی و مصرف بهینه انرژی، برخورداری از مصالح همساز با اقلیم و قرار گرفتن در چرخه ی زیست بوم، در جهت تحقق اهداف توسعه پایدار حرکت می کند. در این مقاله بر آنیم تاضمن تعریف مختصر از معماری پایدار و ساختمان های با مصرف انرژی صفر، با ویژگی های این ساختمان ها آشنا شویم. روش تحقیق درپژوهش حاضر به صورت توصیفی تحلیلی خواهد بود که به بررسی ضرورت تجدید نظر در منابع انرژی و جایگزینی انرژی های نو در معماری می پردازیم. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر آن است که با سود جستن از انرژی های طبیعی و پاک و ساخت و ساز هماهنگ با طبیعت و بهره گری صحیح از منابع و عوامل اقلیمی می توانیم مصرف انرژی را کاهش دهیم و از آلودگی محیط زیست جلوگیری کنیم.

کلیدواژه ها:

انرژی ، محیط زیست ، ساختمان صفر انرژی ، منابع تجدید پذیر ، معماری پایدار