بررسی منظر شهری بافت کوهسنگی مشهد، با استفاده از تحلیل منظر ذهنی- ارزیابانه

هر شهر علاوه بر مناظر طبیعی و عینی خود، دارای بعدی است که آن را منظر ذهنی می نامیم، منظر نیز پدیده ای عینی و ذهنی بوده است، صرفا جهانی که می بینیم نیست بلکه یک ساختار، برداشتی از آن جهان و راهی برای دیدن جهان بوده است. در واقع منظر تنها عنصری عینی که متشکل از اجزاء طبیعی باشد شناخته نمی شود بلکه عنصری ذهنی ارزیابانه خواهد بود. آنچه پدیده منظر را شاخص می کند همین اتفاق و روند تاثیر عوامل ذهنی می باشد، عواملی که در ورای کالبد ظاهری معماری تاثیر می گذارد و آن را برای مخاطب لذت بخش و مطلوب کرده و یا حتی فضا را نامطلوب و نامناسب می کند. در پژوهش حاضر مرحله سوم گذر تاریخی منظر شهری (رویکرد ادراکی به محیط بصری) که موسوم به منظر ذهنی- ارزیابانه می باشد مد نظر است و بر آن است که با تکنیک ذهنی- ارزیابانه به تحلیل ویژگی های کیفی بافت کوهسنگی مشهد پرداخته شود. در نظرسنجی انجام شده نگهداری محافظت و اهمیت تاریخی در اولویت اول و به عنوان مهمترین عوامل تاثیرگذار شناخته شده اند و فضای گسترده، نظم فضا و نشانه های طبیعت در اولویت بعدی قرار گرفته اند.

کلیدواژه ها:

منظر ، منظر عینی و ذهنی ، منظر ذهنی ارزیابانه ، بافت کوهسنگی مشهد