شاخصه های حس مکان با توجه به مدل مفهومی ارزیابی حس مکان بر اساس مولفه های کالبدی، ادراکی، عملکردی واجتماعی (نمونه موردی:خیابان کوهسنگی در مشهد)

امروزه مفهوم مکان وحس مکان یکی از مهمترین مسایل پیش روی شهرسازی معاصر است. در گذشته شهرها از توانایی بالایی برای برقراری تعامل بین انسان و فضا برخوردار بودند ؛ اما امروزه در غالب شهرها فضاهایی ایجاد می شوند که فاقد هویت ومعنا بوده صرفا تقلیدی از سایر نمونه است. تکرار الگوهای بی هویت و غربی در فضاهای شهری موجب به حاشیه رانده شدن اصول مکان سازی وهویت گردیده است. در این پروژه سعی شده با مطالعه مبانی مکان و حس مکان به بررسی این موضوع پرداخته شود که آیا یک محور واحد شهری در خرد فضاهای داخلی مانند سکانس نیز ارایه یکپارچه ای از مفهوم حس مکان دارد در همین راستا به ارایه مدلی برای بررسی فضاهای شهری از این منظر پرداخته شده است . سپس با توجه به مدل ارایه شده ، سکانس هاس مختلفی از یک خیابان ( خیابان کوهسنگی واقع در شهر مشهد )به عنوان نمونه موردی بررسی شده است .براساس یافته های تحقیق، سکانس های محور خیابان کوهسنگی در آفرینش مفهوم مکان برای مردم یکسان عمل نکرده و کاربران نسبت به بخش های مختلف این خیابان حس های مختلفی را ابراز نموده اند. روش این پژوهش توصیفی_تحلیلی و مورد پژوهی و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای، اسنادی و میدانی (مشاهده) می باشد. نتایج حاصل از مطالعات، صحت فرضیه فوق را به اثبات می رساند که محور خیابان کوهسنگی در شهر مشهد در پیاده سازی مفهوم مکان به صورت یکپارچه عمل نکرده است.

کلیدواژه ها:

مکان ، حس مکان ، فضاهای شهری ، اصول مکان سازی ، مشهد (کوهسنگی)