بررسی مفهوم و روش های ردپای اکولوژیک و نقش آن در برنامه ریزی محیط زیست

رشد روز افزون جمعیت و صنعتی شدن جوامع باعث شده است که میزان بهره مندی انسان ها از منابع طبیعی و محیط زیست بیش تر از توان اکولوژیک آن باشد. به عبارت دیگر ردپای اکولوژیکی انسان بر روی کره زمین بیشتر از ظرفیت بیولوژیکی آن است. در برخی از محیط ها، طبیعت با کم ترین خسران مهیای بالاترین توسعه است و در برخی دیگر کم ترین توسعه منجر به خرابی محیط زیست می شود بنابراین برای انجام توسعه در محیط زیست ، پیش از برنامه ریزی برای استفاده از آن ، باید به ارزیابی توان اکولوژیک آن پرداخت. در راستای تلاش جهت اندازه گیری گسترش و تاثیر فعالیتهای انسانی ، نیازمندیم برآورد نماییم که میزان مصرف انسان از محیط زیست و یا به عبارت دیگر بیوسفر که نیازهای بشر را تامین می نماید به چه میزان است. میزان اندازه و اثر انسان به سرعت باعث بر هم خوردن تعادل پایدار اکوسیستمهای زمین می شود که حاصل میزان تقاضا و مصرف انسانها از طبیعت و منابع زمینی و محیط زیست است که نیازهای زندگی انسانها را تامین می نماید. محاسبه ردپای اکولوژیک مشخص کننده میزان نیازها و اثرات انسان است و پیشنهاد دهنده فاکتورهایی است که بهبود دهنده وضعیت پایداری و استفاده پایدار از منابع طبیعت است.

کلیدواژه ها:

ردپای اکولوژیک ، محیط زیست ، هکتار جهانی ، برنامه ریزی