مروری بر مفاهیم تفریح در آیات و روایات و سیره ایمه معصومین

یکی از ملموس ترین شاخص های سبک زندگی، گذران اوقات فراغت است. در حقیقت می توان گفت مطالعات فراغت محصول ظهور جامعه ای است که در آن گذران اوقات فراغت عامل موثری در شکل دادن به سبک زندگی و هویت افراد است. اهمیت و رواج فراینده انتخاب افراد در گزینش سبک زندگی شان، ظاهرا ناشی از فعالیتهایی است که افراد در فضای اجتماعی جوامع مدرن انجام می دهند. اوقات فراغت همچون آموزش و پرورش، بهداشت و درمان از جمله بنیاد ترى مسایل و نیازهاى اجتماعى است. اوقات فراغت از یکسو می تواند عامل رشد و سعادت به حساب آید و از سوى دیگر موجب رنج و حتىبدبختى و انحطاط باشد. به همین علت این پژوهش بر آن است تا مفاهیم و اصول و ارزش های تفریح و اوقات فراغت را از دیدگاه آیات و روایات نیز بررسی نماید تا چشم انداز روشن و درستی از تفریح و گذران اوقات فراغت برای انسان تعریف شود تا گذران اوقات فراغت برای انسان مایه سعادت باشد نه خطا وانحطاط. روش پژوهش در این تحقیق، از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت تحلیلی و توصیفی است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که رویکرد مفهوم تفریح در آیات و روایات باعث بالا رفتن آرامش و استفاده از فرصت ها هرچه بیشتر جوان در تهاجم فرهنگی و بسیاری از مشکلات دیگر در زندگی انسان را به همراه خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

تفریح ، اوقات فراغت ، آیات و روایات ، سبک زندگی ، سیذه ایمه معصومین