خیار شرط

اصل حاکمیت اراده و آزادی قراردادی موجب شده است که طرفین عقد بتوانند با توافق و تراضی در ضمن عقد، حق یا حقوقی را برای یکدیگر یا حتی شخص ثالث، قرار دهند. خیار شرط، از جمله خیاراتی است که بر حسب مواردی که متعاملین بر آن توافق کردهاند، تا مدت معینی، هر دو یا یکی از طرفین یا شخصثالث، اختیار فسخ معامله را دارند. این نوشتار بر آنست، ادله مشروعیت خیار شرط و حدود و ثغور مدت این خیار، را مورد بررسی قرار دهد. واکاوی در متون فقهی بیانگر آنست که، رویکرد حقوقدانان اسلامی نسبت به مدت خیار شرط یکسان نبوده و اختلاف نظرهایی در این خصوص وجود دارد.

کلیدواژه ها:

خیار ، شرط ، خیار شرط ، مدت