محافظه کاری شرطی، بازده غیرعادی سهام و عملکرد شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

محافظه کاری یکی از اصول قدیمی ارزشیابی اقلام حسابداری در شرایط عدم اطمینان محسوب می شود. سود همواره بعنوان یکی ازمهمترین معیار های عملکرد مورد توجه سهامداران می باشد، بنابراین تعیین اثر های ناشی از اعمال محافظه کاری حسابداری بر بازده غیرعادی سهام و عملکرد ضروری است. تحقیق حاضر با هدف شناسایی رابطه محافظه کاری با بازده غیرعادی سهام شکلگرفته و به بررسی رابطه محافظهکاری شرطی و بازده غیرعادی سهام و عملکرد شرکت های پذیرفته شده در بازار بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1385 تا 1392 پرداخته است. در این تحقیق، جهت برآورد محافظهکاری شرطی از مدل باسو , (1997)و جهت برآورد بازده غیرعادی سهام و عملکرد از مدل بال و براون , (1968) استفاده گردیده است. پس از تحلیل اطلاعات، نتایج آزمون ایم، پسران و شین نشان داد که کلیه متغیر ها بویژه متغیر محافظه کاری و بازده غیرعادی سهام و عملکرد در سطح خطای1 درصد پایا هستند و ریشه واحد ندارند. همچنین نتایج آزمون فرضیه نشان داد، بازده غیرعادی سهام و عملکرد در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران که دارای محافظه کاری کم هستند، زیاد است. محافظه کاری شرطی در سطح متوسط بربازده غیرعادی سهام و عملکرد شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران اثر گذار است، و در شرکت هایی که دارای محافظه کاری بالایی هستند، بازده غیرعادی سهام و عملکرد پایین است

کلیدواژه ها:

بازده غیرعادی سهام ، عملکرد ، محافظه کاری شرطی ، مدل باسو ، مدل بال و براون