مفهوم رمزی و اساطیری نقش شیر در منسوجات هخامنشی

ایران به عنوان تمدنی کهن دارای آثار هنری با قدمتی تاریخی و محتوایی غنی است که همواره در سطح جهان مطرح بوده است. هنر ایران در عصر هخامنشی پیشرفت قابل ملاحظه ای کسب کرد به اینصورت که ایرانیان جلوه های مختلف هنری قدیم مشرق زمین را جذب کرده و از آن ترکیبی خاص با خصوصیات اصیل ایرانی ساختند. سهمهخامنشیان در این دوره ترکیب، ظرافت بخشیدن، تناسب دادن و عظمت بخشیدن به شاخه های مختلف هنری بود. هنرمندان هخامنشی خود را به عنوان استادان نقاشی حیوانات به جهانیان شناساندند. آنان جانورانی را به تصویرمیکشیدند که هر یک نماد و نشانه ای بودند.از آنجا که نماد جز ذاتی تمام هنرها را تشکیل می دهد، سمبولیسم در هنر اهمیتی شگرف اهمیتی شگرف پیدا می کند، حتی در آن دسته از هنرها که به طور مطلق خود را از عرصه مجاز دور نگه می دارد. این نمادهای هنری در آثاری مانند، جواهر سازی، تزیینات لباس، سفالگری مشهود است. این مقالهتلاش دارد ضمن معرفی اجمالی هنرهخامنشی و گردآوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای و پژوهش به شیوه توصیفی، مفهوم رمزی و اساطیری نقش شیر در منسوجات هخامنشی را بررسی نماید

کلیدواژه ها:

هخامنشی ، اسطوره ، منسوجات ، نماد شیر