روش تربیتی تذکرازمنظرامام علی(علیه السلام)

تذکر، عبارتست از گفتار و یا رفتاری که از مربی سر می زند تا متربی را نسبت به آنچه از یاد برده و یا از آن غفلت کرده و یا از آن بی خبر است و اطلاع از آن برای او لازم است، آگاه سازد و احساسات او را در قبال آنها برانگیزد. هدف اصلی این پژوهش تبیین دیدگاه حضرت علی (ع) درباره روش تربیتی تذکر است. این تحقیق از نوع نظری و روش آن توصیفی- تحلیلی است و برای جمع آوری اطلاعات و داده های لازم آن از روش اسنادی وکتابخانه ای استفاده شده است. بررسی قلمرو مفهوم تذکر در نهج البلاغه نشان می دهد در این کتاب تذکر در چهار مورد به کاربرده شده است که عبارتند از:1-ذکرخدا، 2 -یادآوری نعمت های الهی3 -یادآوری سرگذشت دیگران(عبرت)، و 4 -یادآوری مرگ و قیامت. برخی ویژگی های ذکر شده در نهج البلاغه روش تربیتی تذکر را از دیگر روش ها متمایز می سازد. این ویژگی ها عبارتند از؛ 1 -الهی بودن، 2 -فطری بودن 3 -تدریجی بودن 4 -عمومی بودن 5 -مستمر بودن 6 -جهانی و جاودانی بودن.

کلیدواژه ها:

تذکر ، ذکر ، تربیت اسلامی ، روش تربیتی ، نهج البلاغه