شجاعت و آثار تربیتی آن از منظر نهج البلاغه

شجاعت یکی از صفات پسندیده ویکی از اصول چهارگانه فضایل اخلاقی می باشد. علمای علم اخلاق نیز به طور گسترده از جبن وشجاعت سخن گفته اند و عوامل و نتایج و آثار تربیتی آن را مورد تحلیل و بررسی قرار داده اند. به عبارت دیگر، شجاعت یعنی عدم تزلزل نفس در امور خطیره و هولناک، و مظهر تام و مصداق حقیقى آن وجود على علیه السلام بود.از طرفی، لزوم معرفی یک الگوی کامل و جامع شجاعت و شهامت، جهت الگو قرار دادن در جامعه اسلامی امروز، که از موثرترین روش ها در تربیت به شمار می رود امری بدیهی و ضروری به نظر می رسد. در این مقاله ، به ارایه تعریف درست از شجاعت بارویکرد تربیتی ، به علاوه پیراستن شجاعت الهی حضرت از نقل قولهای اساطیری و غیردینی با توجه به کلام خود امام علی علیه السلام درنهج البلاغه پرداخته شده است. ذکر مصادیقی از شجاعت امام علیه السلام به منظور معرفی یک الگوی همه جانبه ، جهت تربیت سایرین بیان خواهد شد. برخی آثار تربیتی شجاعت امام علی ع در نهج البلاغه عبارتند از: حلم، سخاوت، عفو، غیرت و .... روش تحقیق در مقاله حاضر، تحلیلی توصیفی با مطالعه کتابخانه ای است.

کلیدواژه ها:

تربیت ، شجاعت ، امام علی علیه السلام ، نهج البلاغه