ضرورت سنجی سرمایه اجتماعی مجازی بومی باز اندیشیده در شبکه های اجتماعی

یکی از واقعیتهای غیر قابل انکار جوامع امروزی عجینشدن شبکههای اجتماعی مجازی با زندکی روزمره میباشد. این پدیده نه چندان نوظهور چنان با تار وپود جامعه تنیده شده که اندیشمندان باید ضمن اذعان به وجود و ضرورت اجتناب ناپذیر آن دغدغه خود را مدیریت این شبکههای اجتماعی مجازی قرار داده و از این پدیده در تعالی جوامع کمک گیرند. دغدغه محقق در این مقاله پاسخ به اینسوال هست که هر اجتماعی برای ضمانت بقا و کارکرد پویا و مفید نیاز به تقویت سرمایه اجتماعی در آن شبکهها دارد مسلما کاربران شبکهها علیرغم ماهیت شبکهها که فاقد محدودیت مرزی و جغرافیایی است ولی هر شبکه ایی در هر کشور با توجه به اکثریت کاربران آن؛ رنک وبوی بومی فرهنگی و مذهبی خود را دارد این مقتضیات ضروری میسازد علیرغم قلم فرسایی در قلمرو سرمایه اجتماعی مجازی این مفهوم ضمن باز تعریف مولفه بومی شدن و قابلیت عملیاتی کردن به آن افزون شود تا بتواند به عنوان پدافند غیر عامل نه تنها درپیشگیری از جرم در فضای سایبر به عنوان یک راهبرد پیشگیرانه تعریف شود بلکه در جهت اعتلای فرهنگی و اجتماعی جامعه با عنایت به این که شبکههای اجتماعی مجازی ابزار متراکم و وسیع برای این هدف میباشند به کار گرفته شود برای پاسخ به این سوال و مستندسازی فرضیه؛ محقق ابتدا در یک مفهوم شناسی سرمایه اجتماعی و مولفههای آن را تعریف و در نهایت ضمن تاکید بر اهمیت سرمایه اجتماعی به تعریفی باز اندیشیده از سرمایه اجتماعی مجازی بومی رسیدهاست.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی مجازی بومی ، شبکه اجتماعی مجازی ، سرمایه اجتماعی