سیاست قضایی جمهوری اسلامی ایران در مقابله با جرایم منافی عفت سایبری

قانونگذار ایرانی تعریفی از جرایم منافی عفت ارایه ننموده بلکه به ذکر مصادیق آن بسنده کرده است. مفاهیم عفت و اخلاق به تبعیت از ارزشهای حاکم بر جامعه شکل میگیرد و این ارزشها با تغییر و تحول نسلها دچار سیالیت شدهاند. برای مثال در ایران توزیع اشکال مستهجن و مبتذل در صورت جریحه دار نمودن عفت عمومی، دارای مجازات می باشد ولی در برخی از کشورها این قبیل اعمالچنانچه مرتبط با کودکان یا تجاوز به حریم خصوصی شهروندان باشد جرم تلقی میشوند. قانونگذار بدوا در کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی )تعزیرات( نسبت به این نوع از جرایم واکنش نشان داد اما با پیشرفت فنآوری ناگزیر به وضع قوانین خاص نظیر قانون نحوهمجازات اشخاصی که در امور سمعی و بصری فعالیت غیر مجاز مینمایند مصوب 1386 و قانون جرایم رایانهای مصوب 1388 سعی نموده تاخلاءهای قانونی موجود در این زمینه را پوشش دهد. با وجود این، به نظر میرسد قانونگذاری در این حوزه، دچار تورم شده و راهحلمشکل اصلاح و بازنگری بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی باشد. از منظر حقوق شکلی نیز با اجرایی شدن قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 به نظر میرسد جرایم منافی عفت در فضای سایبر نیز همانند جرایم مشابه ارتکابی در فضای واقعی مستقیما باید در دادگاه کیفری مطرح شوند هر چند رویه قضایی ایران در این خصوص دچار تهافت در رفتار است.

کلیدواژه ها:

جرایم ، عفت عمومی ، فضای سایبر ، جرایم رایانهای ، هرزهنگاری