بررسی وضعیت تغییرات کمی آب دشت دارنجان

اهمیت آبهای زیر زمینی به عنوان یک منبع مهم تامین آب در مناطق خشک و نیمه خشک بر کسی پوشیده نیست. شناخت دقیق نوسانات سفره آب زیر زمینی لازمه پیش بینی رفتار آتی و مدیریت صحیح این منبع است. به منظور بررسی کمیت آبهای زیرزمینی دشت دارنجان از آمار 12 حلقه چاه مشاهداتی از سال 77-1376 تا 92-1391 استفاده شد. در کل دشت میزان افت آب زیرزمینی از سال 1376 تا 1392 به میزان 86/8 متر می باشد. بعبارتی سالانه حدودو 5/0 متر افت سطح آبهای زیر زمینی در دشت را شاهدیم. با توجه به شکل های ذیل شیب نزولی کاهش سطح ایستابی دیده می شود. مشخص است که با کاهش بارندگی، ارتفاع سطح ایستابی رو به نزول گذاشته است. با توجه به اینکه بارندگی در سالهای بعد بیشتر شده است ولی مشخص است که با افزایش تعداد چاهها و همچنین با افزایش بهره وری از چاهها ارتفاع سطح ایستابی کاهش یافته و به نظر می رسد تا سالهای بعد نیز به همین منوال پیش برود. به نظر می سد با افزایش برداشت، ارتفاع سطح ایستابی نیز کاهش پیدا کرده و شیب نزولی این کاهش همسو با افزایش برداشت می باشد. بنابراین این افت چند متری گویای کاهش ذخیره آبخوان و منفی بودن بیلان دشت می باشد.

کلیدواژه ها:

کمیت آب ، تغییرات عمق ، تراز و سطح آب زیرزمینی ، دشت دارنجان