ارزیابی جایگاه شهرهای کوچک در توسعه ناحیه ای: مطالعه موردی شهر سرپل ذهاب

افزایش شتابان تعدادشهرهای کشوردرپایین سلسله مراتب شهری و به تبع آن تغییردرنظام سلسله مراتب سکونتگاهی شهری و روستایی، لزوم توجه به راهبرد توسعه تقویت شهرهای کوچک را بیش از پیش ضروری ساخته است. شهرهای کوچک همراه بامحیط پیرامونی خود دارای قابلیت ها)رگه ها(وموانع و تنگناهایی )گره ها(جهت تحقق توسعه وتوسعهپایدارهستند.قابلیت های توسعه پایدار شهرهای کوچک مواردی ازاین قبیل راشامل می شوند:بنابراین،این انتظاروجود دارد که با توجه به کارکرد های بالقوه و بالفعلی که برای شهرهای کوچک متصوراست، اتخاذراهبرد توسعه پایدارشهرهای کوچک با تمامی الزامات آن بتواند بخش عمده ای از مسایل و مشکلات شهری کشور را رفع نموده و به نظام شهری مناسب و پایداری در سطح کشوردست یافت. پژوهش حاضربارویکرد توصیفی تحلیلی وبا هدف ارزیابی جایگاه - شهرهای کوچک درتوسعه ناحیه ای: مطالعه موردی)شهر سرپل ذهاب ( تدوین گردیده است، نتایج حاکی از آن استکه با توجه بیشترین برنامه ریزان و دست اندرکاران شهری به شهرهای کوچک بسیاری از معضلات شهرهای بزرگ کاسته و درنتیجه زمینه نیل به توسعه پایدار شهری فراهم می گردد.

کلیدواژه ها:

سلسله مراتب شهری ، شهرهای کوچک ، توسعه ناحیه ای ، شهرسرپل ذهاب