ارزیابی چگونگی کاهش ریسک مخاطرات طبیعی در دهستان زرنه شهرستان ایوان بر اساس سرمایه اجتماعی

اهمیت توجه به ساختارهای اجتماعی به خصوص سرمایه اجتماعی و تاثیر آن در فرآیند توسعه روستایی از جمله مباحث مورد توجه محققان در چند دهه اخیر است و مطالعات متعددی از جنبه های کیفی و کمی این رابطه را در مباحث نظری خود بیان کرده اند و معتقدند که این شبکه ها و ساختارها تحت عنوان به افراد برای بهبود و حفظ روابط، تسهیل فعالیت جمعی و کار گروهی کمک کرده و اهمیت زیادی در توانمندسازی افراد برای سازماندهی خود در داخل گروه ها در روستا دارد که باید به خوبی مورد توجه قرار گیرد. پژوهش حاضر به روش تحلیلی-توصیفی و با هدف ارزیابی چگونگی کاهش ریسک مخاطرات طبیعی در دهستان زرنه شهرستان ایوان انجام پذیرفته است. جامعه آماری شامل جمعیت خانوار روستاهای بالای 20 خانوار دهستان زرنه در سال 1390 به تعداد 7 روستا و تعداد خانوار 533نفر می باشد که بر اساس فرمول کوکران تعداد223نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و فرضیه ها نیز با آزمون تی تست مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بر اساس آزمون تی تک نمونه ای گرفته شده، مشاهده گردید که بعد همکاری و مشارکت محلی با میزان معناداری 000.0 در جایگاه نخست و شبکه نهادهای محلی با میزان معناداری 02.0 کمترین تاثیر را در کاهش مخاطرات ریسک داشته است. بنابراین فرضیه اول پژوهش مورد تایید قرار گرفته و می توان گفت که سرمایه اجتماعی موجود در سکونتگاه های روستایی مورد مطالعه برای کاهش ریسک مخاطرات طبیعی در حد مناسبی قرار دارد و بر اساس میزان معناداری و مقدار تی محاسبه شده نیز مشاهده گردید که گزینه همکاری و مشارکت محلی بیشترین تاثیر را داشته و بنابراین فرضیه دوم پژوهش نیز مورد تایید قرار می گیرد و می توان بیان داشت که بعد همکاری و مشارکت محلی در کاهش آسیب پذیری در سکونتگاه های روستایی بیشترین تاثیر را دارد.

کلیدواژه ها:

ریسک ، مخاطرات طبیعی ، سرمایه اجتماعی ، دهستان زرنه