رابطه بین ویژگی شخصیتی از خودبیگانگی و بزهکاری در نوجوانان مطالعه موردی: نوجوانان پسر دبیرستانهای شهرستان تالش

ارتکاب جرم و بزهکاری، از مهم ترین پدیدههای حیات انسانی تلقی میشود، که از دیرباز گریبانگیر جامعه انسانی بوده و سلامت جامعه را به خطر میاندازد. افرادی که منحرف شناخته میشوند، در واقع نتوانسته اند خود را با موازین اجتماعی جامعه تطبیق دهند. این عدم هماهنگی، علل گوناگونی دارد که ریشه و علل را باید هم درفرد و هم در جامعه جستجو کرد. به همین خاطر مقاله حاضر با هدف بررسی رابطه بین ویژگی شخصیتی خودبیگانگی و بزهکاری در نوجوانان نگاشته شده است. روش تحقیق مورد استفاده پیمایشی و ابزار اندازهگیری، پرسشنامه میباشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیهدانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان تالش تشکیل میدهند که از این تعداد، 120 نفر به عنوان نمونه انتخاب و پرسشنامه بین آنها توزیع شده است. دادههای حاصله با آزمونهای تعبیه شده در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج پژوهش رابطه بین متغیرهای احساس انزجار از خود، احساس بی قدرتی،احساس بی معنایی و احساس بی هنجاری با متغیر بزهکاری نوجوانان را به تایید رساند. همچنین حاصل از تجزیه و تحلیل های آماری نتایج نشان داد که احساس انزوا رابطه معناداری با بزهکاری نوجوانان ندارد

کلیدواژه ها:

بزهکاری ، انزجار از خود ، بی هنجاری ، بی قدرتی ، احساس انزوا ، بی معنایی