توسعهی مدل ریاضی تست PMMبرای شناورهای پروازی

مقالهی حاضر یک روش ریاضی به منظور مدلسازی تست PMM شناورهای پروازی ارایه میدهد. این مدل بر پایهی آخرین پیشرفتهای صورت پذیرفته در مدلسازی ریاضی شناورهای پروازی و مدلهای نیمتجربی ورود جسم به آب توسعه یافته است. این مدل بر پایه روش دو بعد به اضافهی زمان ) 2D+T ( و در نظرگیری درجات آزادی مختلف برای گوهی درحال ورود به آب توسعه یافته است. در این مدل تستهای سوی و یاو اجباری شناور انجام میشوند و نیروهای و گشتاورهای وارد بر شناور نیر در طول این تست در تمامی راستاها محاسبه میشوند. همچنین حرکات هیو، پیچ و رولشناور آزاد درنظر گرفته شدهاند تا شرایط واقعیتر از شناور به صورت ریاضی مدلسازی شود. دقت روش با مقایسه نتایج آن با نتایج شناور یاو شده مقایسه شده و از توانایی مدل ریاضی ارایه شده در مدلسازی حرکات و البته نیروهای شناور با دقتمطلوب، اطمینان به عمل آمده است. نمونهای از نتایج قابل استخراج از مدل، شامل حرکات شناور، دامنهی حرکات درفرکانسهای مختلف و نیروها و گشتاورها ارایه شدهاند. مشاهده شده است که افزایش دامنه منجربه افزایش دامنهی حرکات و افزایش سرعت منجربه کاهش آنها میشود. در ادامه، با بررسی ضرایب شناورهای پروازی، عدم تاثیر دامنه و فرکانس بر ضرایب مشاهده شده و همچنین این نتیجه استنباط شده است که زمانی که شناور بسته میباشد، ضریبها مقادیری کمتری دارند.

کلیدواژه ها:

شناور پروازی ، مدل سازی ریاضی ، تست PMM ، روش دوبعد به اضافه زمان ، کوپل حرکات هر سه صفحه ، حرکات القا شده