بررسی وضعیت دمایی کلان شهر مشهد در پایان قرن 21 از منظر پدیده گرمایش جهانی

با توجه به پدیده گرمایش جهانی، افزایش دما به ویژه دماهای حداکثر روزانه در طی دهه های آینده به ویژه در شهرهای بزرگ انتظار می رود. افزایش احتمالی دما می تواند اثرات بر جنبه های گوناگون زندگی شهری داشته باشد. از آنجایی که شهر مشهد دومین کلان شهر ایران محسوب می شود، تاثیر پدیده گرمایش جهانی بر شهر و زیرساخت های آن اهمیت زیادی دارد. بر این اساس، انجام پژوهشی در رابطه با روند تغییرات آتی دمای مشهد تا پایان قرن حاضر ضرورت می یابد. از این رو مقادیر دمای حداکثر روزانه مشهد برای دو سناریوی تغییر اقلیم خوش بینانه (RCP4.5) و بدبینانه (RCP8.5) ریزمقیاس نمایی شده توسط مدل دینامیکی در پروژه 4Cordex اخذ گردید. داده های مشاهداتی موجود مورد ارزیابی قرار گرفت و با استفاده از روش عامل تغییر (change factor) ضریب تصحیح اعمال گردید. سپس داده های هر دو سناریو برای دو بازه زمانی 20 ساله از قرن بیست و یکم (2040-2020) و (2100-2080) بررسی گردید. بررسی نتایج حاکی از شیب ملایم افزایش دما تا پایان سال 2040 و افزایش قابل توجه دما در شهر مشهد در دهه های پایانی قرن 21 می باشد. بر طبق سناریوی خوش بینانه افزایش دما سبب رخداد مکرر بیشینه دماهای بالاتر از 40 درجه سلسیوس و براساس سناریوی بدبینانه بیشینه دماهای بیش از 45 درجه سلسیوس را در طی ماه های تابستانه در شهر مشهد به دنبال خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

گرمایش جهانی ، دمای احداکثر ، سناریوهای RCP ، مشهد